Rond Ijsland in 10 dagen – deel II

Die vulkaan uit deel I van deze post (waarvan ik de naam kan uitspreken noch schrijven) is dus uitgebarsten zoals de Ijslanders hadden voorspeld. En de wereld zal het geweten hebben. Vakanties verpest, miljoenenverlies voor luchtvaartmaatschappijen, rampspoed alom. Maar Ijsland is nog steeds een leuke bestemming voor wie wel houdt van een post-apocalyptisch vakantieland.

Dag 6

Omdat de gemakkelijkste weg rond het eiland de ringweg is, rijden we zo langs de kust naar Egilsstadir. Daar logeren we in de schattige kabouterhuisjes van Guesthouse Rondaberg. Het stormt en ik heb moeite om onz autootje op de baan te houden, maar in normale weersomstandigheden is de kustroute indrukwekkend. Langs deze route krijg je ook een idee van het harde leven op het Ijslandse platteland. Overal staan er verlaten boerderijen te verkommeren in het eenzame landschap. De Oostfjorden – waar we met onze 10 dagen niet meer geraken – bieden meer van dit.

Dag 7: De fossen

Je kan onmogelijk naast de watervallen kijken in Ijsland, en ze hebben een paar indrukwekkende exemplaren. Dettifoss is er zo eentje: 44m hoog, 100m breed en een en al oorvredovend geraas. De weg om er te geraken is niet aangepast aan petieterige autootjes, maar aan een slakkengang lukt het wel in een paar uur. Een beetje verderop liggen nog Hafragilsfoss en Selfoss die ook de moeite zijn.

Dag 8 – Husavik

Husavik is de ‘whalewatchin capital’ van Ijsland. En hoewel ik meestal een beetje sceptisch ben bij dat soort toeristische slogans zag Husavik er veelbelovend uit: een klein vissersdorpje met een paar mooie houten whalewatching boten, het was er ijzig koud (logisch, want het ligt dicht bij de poolcirkel), en er lopen veel zeebonken rond. Hier worden fantastische vissersverhalen geboren, daar ben ik zeker van. Maar het stormde te hard en de walvisboten konden niet uitvaren. En dan wordt Husavik gewoon een koud, treurig dorp. Op zondagochtend is zelfs de bakker gesloten.

Als je helemaal rond het eiland wil rijden is dit dus een perfecte stop, maar hier heb je als toerist weinig te zoeken als je geen walvissen wil zien. En dan kan je even goed in Reykjavik doen. Volgens de Lonely Planet kan je ook walvissen kijken in Olafsvik (in het Oosten), maar daar zijn ze er mee gestopt omdat de beestjes zijn vertrokken naar andere gebieden.

Na al die koude ellende gaan we opwarmen in de Myvatn Nature Baths (2000 ISK). In dit natuurlijk warmwaterbad is de kou, de hobbelbaantjes en het gebrek aan walvissen snel vergeten. Pure ontspanning!

Dag 9: Akureyri & paardrijden

Het is niet altijd ijskoud in Ijsland: Akureyri is de tweede grootste stad van het land én er heerst een microklimaat waardoor het er aangenaam weer is. Er groeien zelfs bloemen! Na een kort bezoekje rijden we door naar Vermaklid om een paar uur te gaan paardrijden op de échte Ijslandse paarden. Hier in de buurt liggen er verschillende zeehondenkolonies en op aanraden van een paar andere ruiters gaan we logeren in Guesthouse Osar waar je die kolonies kan zien liggen vanuit je slaapkamerraam. Ook dit guesthouse ligt heel afgelegen en je kan hier niet eten (alleen koken wat je zelf meebrengt). Dus op voorhand boodschappen doen is de euh… boodschap. De zeehonden komen nieuwsgierig kijken naar de mensen op het strand, heel leuk.

Dag 10: terug naar Reykjavik

We rijden rustig terug naar Reykjavik voor een paar uur zwemmen in de Blue Lagoon.

Rond Ijsland in 10 dagen: ter afronding

• 10 dagen is voldoende om rond het eiland te rijden, zelfs 8 dagen is genoeg.
• Ook al is het augustus, neem warme kleren mee. In Zweden zeggen ze: ‘slecht weer bestaat niet, alleen slechte kleren’. In Ijsland geldt dat ook. Neem ook een muts en handschoenen mee (zeker als je gaat paardrijden).
• De hotelkamers zijn altijd netjes en proper, ook in de budgethotels.
• In veel guesthouses kan je niet eten, enkel zelf koken, maar supermarkten zijn nogal zeldzaam, dus als je er eentje tegenkomt: shoppen!
• De papegaaiduikers zitten niet het hele jaar in Ijsland. Eind augustus gaan ze weg om te overwinteren op zee.
• Whalewatchen is duur (€45/pp) en de walvissen komen geen visjes vragen aan de boot zoals op de brochures staat.
• Je kan bijna overal met Visa betalen, maar in de uithoeken van het land betaal je toch beter cash.

We love Iceland's black beaches